Cléo de 5 à 7

De Franse filmmaakster Agnès Varda is van het weekend overleden. Ze was de eerste van de Nouvelle Vague. Haar 2de film, Cléo de 5 à 7, gaat over de dood. In haar Causerie vertelt Varda dat ze, hoewel feministisch, speciaal voor die film een bloedmooie actrice heeft gekozen, om de verhouding schoonheid-dood optimaal te verbeelden.

De film vertelt het gaan en staan van jonge zangeres Cléo op de dag dat ze slecht nieuws heeft vernomen. Die avond zal ze het resultaat horen van een onderzoek dat ze ondergaan heeft. De camera volgt haar, inderdaad van 5 tot 7 uur, scrupuleus tot elke van haar voetstappen.

We zijn getuigen van de metamorfosis die optreedt in het aanzien van de dood. "Van een wezen waarnaar gekeken wordt, wordt ze een wezen dat zelf kijkt" legt Varda uit.

De film is onlangs met veel zorg gedigitaliseerd, onder supervisie van de maestra zelve, die tot haar dood op 90 jarige leeftijd is blijven werken.
Na 2000 ontdekte ze de digitale camera's, waar ze mee verrukt was, omdat die haar lang gekoesterde technische wensen inloste. Zo kon ze voortaan haar signature shots van voorbijgangers quasi ongezien schieten.
In de 80 maakte ze nog opzienbarende kunst, voor opzienbarende tentoonstellingen.

Ze wordt wereldwijd betreurd, en terecht.